De Problemen Achter de PS2-port van No One Lives Forever

No One Lives Forever was in 2000 een groot succes op de PC, maar de PS2-port werd een nachtmerrie voor Monolith Productions. De studio had weinig ervaring met consoles, en een klein team kreeg de taak om de high-end PC-game aan te passen aan de beperkte hardware van de PS2. Matthew Allen, de hoofdartiest van het project, herinnert zich de uitdaging: ‘Ze zeiden: “Matt, jij bent heel technisch. Hier is een team waarvan we geen flauw idee hebben wat we ermee moeten. Maak een port van No One Lives Forever voor de PS2.”’

Het team werkte bijna een jaar aan het herbouwen van de game, waarbij functies zoals multiplayer en snelle opslag werden geschrapt, terwijl exclusieve content werd toegevoegd. Ondanks hun inspanningen werd het eindproduct breeduit bekritiseerd. Allen geeft toe: ‘De game was verschrikkelijk op de PS2. Ik zou die versie niet eens aan mijn ergste vijanden toewensen.’ De PS2-port scoorde aanzienlijk lager dan het originele PC-spel, waarbij critici de technische tekortkomingen benadrukten.

Hoewel het project vol gebreken zat, waren er ook momenten van kameraadschap. Allen prees de LithTech-engineers die hielpen obstakels te overwinnen. Ondanks de slechte ontvangst bracht het team de game uit, wat Monoliths eerste stap in console-ontwikkeling markeerde—een leerervaring die ten koste ging van de reputatie van de game.

No One Lives ForeverPS2Monolith ProductionsGame PortRetro GamingLithTechFox InteractiveMatthew AllenConsole DevelopmentGaming History