Terugtrekking uit Gaza: Een 20-jarig waarschuwend verhaal voor vrede

Twee decennia geleden werd de terugtrekking van Israël uit Gaza geprezen als een moedige stap naar vrede, maar het werd in plaats daarvan een broedplaats voor Hamas-geleid terrorisme. Het gebrek aan fundamenteel bestuur liet extremisten toe om het vacuüm te misbruiken, waardoor Gaza een militair bolwerk werd in plaats van een model voor Palestijnse staatvorming. De haast van de internationale gemeenschap voor oplossingen zonder stabiliteit te garanderen, werkte averechts.

Vandaag lopen nieuwe oproepen om een Palestijnse staat te erkennen het risico dezelfde fouten te herhalen. De onhervormde Palestijnse Autoriteit, geplaagd door corruptie en zwakke instellingen, weerspiegelt de disfunctie van Gaza vóór Hamas. Zonder het ontmantelen van terroristische netwerken en het opzetten van transparant bestuur, kan voortijdige erkenning falen verankeren. Recente diplomatieke verschuivingen, zoals de eenzijdige erkenning door Frankrijk, hebben Hamas aangemoedigd in plaats van compromis te bevorderen.

De weg naar vrede vereist geduld en principiële hervormingen, niet symbolische gebaren. Arabische staten veroordelen Hamas nu en eisen leiderschap dat toegewijd is aan samenleven, terwijl het Westerse discours verdeeld blijft. Een duurzame tweestatenoplossing moet voortkomen uit wederzijdse erkenning en veiligheidsgaranties, niet uit opgelegde tijdlijnen. De geschiedenis leert dat autonomie zonder verantwoording tot chaos leidt—een les die de wereld zich niet kan veroorloven te negeren.

GazaIsraëlHamasPalestijnse AutoriteitMidden-Oosten conflictTweestatenoplossingDiplomatieTerrorismeVredesprocesGeschiedenis